Byung Chul Han’ın “Palyatif Toplum” kitabınında modern dünyadaki insanın acıya bakışını farklı pencerelerden incelemiş. Çağımızın insanın acıdan kaçınmak için elinden gelen her şeyi yaptığını, hatta özgürlüğünden ve kendinden vazgeçtiğini çarpıcı bir şekilde anlatmış. Şaşırtıcı bir şekilde modern hayatta insan ilişkilerinin birbirlerinin öznesi değil nesnesi olduğunu ve aşk acısı çekmenin bile “palyatif toplumda” çok anlamsız ve acı vermediğini açıklamış. Kitabı çok keyifle okudum ve 70 sayfa olmasına rağmen son derece etkileyiciydi. İyi okumalar✨✨
“Aşırı performans, aşırı iletişim ya da aşırı uyarı şeklinde kendini gösteren aşırı olumluluk da şiddettir. Olumluluğun şiddeti yüklenme, gerilme acılarına yol açar. Günümüzde acının tetikleyicisi, neoliberal performans toplumu için tipik olan psişik gerginliklerdir her şeyden önce.”—(s.39)
“Anestezi altındaki bir toplumdaki insanlara canlılık hissi verebilmek için giderek daha güçlü uyaranlar gerekir. Kendini deneyimleyebilmeyi sağlayan uyaranlar olarak sadece kimyasal maddeler, şiddet ve terör kalmıştır.”—(s.43)
“Filmlerde ve bilgisayar oyunlarında kendimizi tümüyle kaptırıyoruz şiddet pornosuna. Şiddet pornosu da öldürmeyi bile acısız bir olay haline getiriyor. Bu görüntüler ağrı kesici gibi iş görüyor. Bizi başkalarının acılarına duyarsız kılıyor.”—(s.62)
“Her ne kadar şu anda tahayyül gücümüz buna yetmiyorsa da birkaç nesil sonra can sıkıntısı hissetmek nörofizyolojik olarak imkansız hale gelecek.”—(s.69)